GASTBLOG - MAURICE DE KORNE
Doe jij waarvoor je bedoeld bent?
Een vraag die mij raakt en schuurt tot in het binnenste van wie ik ben. Als je inzoomt op jouw eigen leventje, kom je dromen en verlangens tegen. Tegelijkertijd zie je naast jouw dromen smerige en stinkende reuzen lopen. Giganten die jouw dromen de grond in proberen te boren. Irritante stemmetjes, negatieve gedachten, blikken van anderen die jij haarfijn weet te interpreteren, onuitgesproken emoties, opgetrokken muren, roddels. Weet jij er nog meer?
Vooruit, omdat jij het bent noem ik er nog een paar op. Een beeld van jouw hemelse Schepper waar je helemaal niets mee kan. Een God ver weg die jou schijnt te kennen, maar waar je niets van merkt. Teleurstellingen in relaties, opgelopen schade op je werk, het vertrouwen dat je geprobeerd hebt te geven aan anderen maar je keer op keer is afgepakt. Jij, je wilt zo graag. Je hoopt op een betere toekomst, alleen je vraagt je af wanneer dat ooit eens gaat gebeuren. Stiekem heb je al zo vaak de handdoek in de ring proberen te gooien, maar je gooide iedere keer mis. Waarom is er dan toch geen lichtpuntje in jouw leven? Bestaat er misschien een kans dat jij niet doet waarvoor je gemaakt bent? Diep van binnen stel jij jezelf de vraag: ‘Kan ik echt zijn wie ik ben?’
Is er dan iemand die mij vertrouwt in wat ik kan, mij wil bemoedigen, die mij helpt sterk, weerbaar en moedig te worden?
Jazeker. Wij nemen jou mee naar een verhaal van duizenden jaren oud (zie Numeri 12, 13 & 14). Twee mannen, met naast zich sterke vrouwen. Mannen met moed, die moesten opboksen tegen alle reuzen op hun pad, die hen ervan probeerde te weerhouden hun droom samen met God te realiseren.
Ga je mee op reis met Jozua & Kaleb?
Hoe afschuwelijk sandalen in onze tijd kunnen zijn, zo gebruikelijk waren ze toen. Sandalen die de hitte van de woestijn moesten trotseren. Jozua en Kaleb waren mannen die de opdracht hadden gekregen om in veertig dagen tijd een nieuw land te ontdekken. Ze hadden net een barre reis achter de rug waarin ze talrijke wonderen met hun God hadden meegemaakt. De Heere God had Mozes de opdracht gegeven weg te gaan uit de onderdrukking van Egypte. Plagen hadden de economie van Egypte platgelegd, het land verkeerde in crisis en het volk Israël moest eruit vertrekken. Opgejaagd dat ze waren, liepen ze bijna in de val. Bergen naast hun, een zee voor ze en een bloeddorstig leger achter ze, werden de Israëlieten bijna gestopt in het bereiken van hun bestemming waarvoor ze gemaakt waren. Op het allerlaatste moment maakte God een pad door de zee en het volk bereikte droogvoets de overkant, nog steeds op die dunne sandalen. Met het zand en steentjes tussen de tenen liepen ze verder. Maanden later komen ze eindelijk aan bij de grens van het beloofde land: Kanaän, het huidige land Israël. God had ooit aan zowel Abraham als Mozes beloofd dat dit land voor Israël zou zijn, een land van overvloed en vruchtbaarheid. Een groter contrast met de onderdrukking in Egypte kon er niet zijn. De weg ernaar toe was echter verre van overvloedig.
Met de grens in beeld, trokken Aäron en Mirjam – broer en zus van Mozes – het leiderschap van Mozes in twijfel. God sprak en Mirjam werd gestraft. God sprak op twee manieren, met een boodschap voor het heden en een boodschap voor de toekomst. Toen de stem van God klonk over het ‘nu’, moesten Aäron en Mirjam hun hart reinigen. Daarna had God een toekomstgerichte opdracht: “Stuur mannen voor u uit om het beloofde land te verkennen.”
De droom van God voor Zijn volk kwam steeds dichterbij.
Nog voordat ze hun sandalen hadden afgestoft, brachten ze samen met de tien andere leiders verslag uit. Stel je even voor: heel Nederland wordt geïnstrueerd een bepaalde koers te varen. Dit kun je je nu in deze huidige tijd goed voorstellen. Of breng het wat dichterbij, jij hebt samen met je partner, vrienden of mensen dicht om je heen, besloten het roer om te gooien en samen met je hemelse Vader de onbekende toekomst in te gaan. Je kiest voor een andere job, je besluit je anders te gedragen in je kerkelijke gemeente, je gaat verhuizen of je kiest ervoor iedere dag bewust samen met je gezin tijd met God te nemen. In de tijd van Mozes, Jozua en Kaleb stond het hele volk gezamenlijk op de drempel van een mega verandering. Ze emigreerden met honderden duizenden tegelijk, op weg naar een land dat God beloofd had. Maar ondanks alle beloftes, ging dit niet zonder slag of stoot.
Voor jou is een heerlijke toekomst bedoeld, maar de enige die die heerlijke toekomst soms in de weg zit, ben jijzelf of de mensen om jou heen. Op het moment dat jij de beloftes van God die over jou uitgeroepen zijn, uit gaat uitspreken, ontstaat er weerstand. Mensen zijn kritisch, je wordt negatief beïnvloed en die irritante stemmetjes komen weer op. Het wordt misschien zo erg dat jij je zelfs laat tegenhouden. Of, de situatie is zo ontmoedigend dat zelfs jouw medestanders zich terugtrekken, en die gezamenlijke droom alleen nog van jezelf is. Wat doe je dan?
Voor mij persoonlijk is dat ook een hele weg geweest. Ik heb al bijna zeven jaar de droom om tot zegen te zijn voor Israël en Nederland. Het is mijn verlangen om in Israël het evangelie te helpen verspreiden, zodat we in Nederland daardoor gezegend worden. Concreet ziet dat eruit als een deel van de inkomsten die we genereren met Jozua en Kaleb doneren aan een Israëlische zendingsorganisatie, en in Nederland mensen helpen hun droom samen met God te ontdekken. Maar voordat ik met deze organisatie begon, moest ik bijvoorbeeld mijn egoïsme aan de kant zetten. De wereld draait niet om mij én ik moest leren dat ik God de eer gaf van wat Hij door mij heen deed. Wat ik steeds meer ben gaan doen is de beloftes van God uitspreken. Mensen die mij goed kenden wisten dat ik op termijn betrokken zou raken bij de missie: ‘tot zegen zijn voor Nederland en Israël’, en dat is sinds dit jaar – pas na zes jaar wachten en rijpen – realiteit geworden. God liet mij tijdens een gebed denken aan het verhaal van Jozua en Kaleb, en daarom ben ik nu zo enthousiast over deze geschiedenis. Waarom?
Omdat Jozua en Kaleb mannen waren die de sandalen van moed, kracht en weerbaarheid continue aanhielden. Het was hun basishouding.
Iedere stap die ze zetten op hun levensloop was een ferme, moedige stap. Tegenslagen maakten hen juist veerkrachtig en weerbaar. Ze vertrouwden op de beloftes van God én spraken die uit voor zichzelf en voor het volk. Toen Jozua en Kaleb na de verkenningstocht verslag uitbrachten met de tien andere ontdekkers, is dat waar ze op terugvielen. De tien ontdekkers benoemden dat het land prachtig was, de toekomst van God voor hun was hemels. “Maar…” zeiden ze. Een ‘maar’ betekent vrijwel gelijk dat al het eerder gezegde versmelt en ontkracht wordt. De zegen van God smolt weg in de harten van de ontdekkers. Ze benoemden dat er reuzen waren, sterke onneembare steden en sterke volken. Het volk Israël, het publiek dat de ontdekkers mee moesten krijgen in hun droom, begon als antwoord hierop te protesteren. Onrust werd gezaaid en chaos werd geoogst. De ontdekkers deden er nog een schepje bovenop. Ze benoemden alles vanuit een negatief oogpunt. “Die reuzen? Die zijn ook nog eens vele malen sterker dan wij. Die steden? Die zijn niet in te nemen!”
Laat dat nooit in jouw leven gebeuren! Bekijk het eens vanuit dit gezichtspunt: jouw reus is altijd groter dan jij. Dat geeft niets. Maar waar het om draait is dat je niet bang hoeft te zijn voor die reus. Waarom? Omdat jouw God altijd sterker is dan jouw reus. Jouw God geeft je sandalen van sterkte, moed en weerbaarheid waarmee je iedere levensstap kan zetten. Want God heeft beloofd om altijd met je te zijn. In Deuteronomium 31:6-8 staat precies deze belofte, maar ook de belofte dat de Israëlieten het land zúllen innemen, omdat God dat zelfs gezworen had. Jozua en Kaleb geloofden die belofte én spraken die belofte ook uit. Dat is wat zo belangrijk is!
“Wees sterk en moedig, wees niet bevreesd en schrik niet voor hen terug, want het is de HEERE, uw God, Die met u meegaat. Hij zal u niet loslaten en u niet verlaten.
En Mozes riep Jozua en zei tegen hem voor de ogen van heel Israël: 'Wees sterk en moedig, want ú zult met dit volk het land binnengaan dat de HEERE hun vaderen gezworen heeft hun te geven; en ú zult het hun in erfbezit laten nemen.
De HEERE nu is het Die voor u uit gaat. Hij zal met u zijn. Hij zal u niet loslaten en u niet verlaten. Wees niet bevreesd en wees niet ontsteld.'” – Deut. 31:6-8
Zodra Jozua en Kaleb het volk tot bedaren proberen te brengen, gooien de tien andere ontdekkers alles in de strijd om hen tegen te spreken. Sterker nog, ze beginnen zelfs roddels te verspreiden. Het volk begon luid te klagen, te jammeren en te protesteren, waarop God zo boos wordt dat Hij tot Mozes zegt dat Hij het hele volk aan de kant wil zetten. Dit was een desastreus effect, puur vanwege het ongeloof en de ongehoorzaamheid van het volk. De droom die God had voor het volk, kon op deze manier geen werkelijkheid worden.
De enige twee die de beloftes van God wél vertrouwden, waren Jozua en Kaleb. Dat blijkt bijvoorbeeld uit Numeri 14:24. Daarin staat dat Kaleb volhardde en hij de zegen van God kreeg om het beloofde land in te trekken. De reden voor de volharding van Jozua en Kaleb is dat zij zich steeds opnieuw vasthielden aan de belofte van God. Zij benoemden te midden van de conflicten met de omstanders, wie God is en dát God hun daadwerkelijk het land beloofd had. Als resultaat waren zij de enige die van hun generatie het beloofde land in mochten trekken. Jij hebt invloed op jouw droom door te volharden, te geloven en te vertrouwen in een Almachtige God. Laat je leiden door de Heilige Geest en spreek de beloftes van God uit.
Doe die sandalen aan van sterkte, moed en weerbaarheid. Vertel God niet alleen hoe groot je problemen zijn, maar vertel vooral je problemen hoe groot jouw God is.
Wat is jouw droom, wat is jouw verlangen? Ga dit samen met God ontdekken. Laat al je verlangens bekend worden bij God en Hij zal je vrede geven. Niet al jouw verlangens zullen uitkomen, maar Gods verlangens voor jou zullen wél uitkomen. Blijf daarom sterk, moedig en weerbaar. Laat je niet tegenhouden. Ga is nadenken over één droom, één verlangen die jij hebt. Een droom waarvan je denkt dat het onmogelijk is. En stel je eens voor: wat zou er gebeuren als die droom wél uitkomt? Mijn droom is al bijna zeven jaar lang om tot zegen te zijn voor Israël en Nederland. In de organisatie Jozua en Kaleb is dat eindelijk waarheid geworden. Schrijf jouw droom eens op. Hoe ziet die eruit?
Voor de tien ontdekkers leek de droom van God een onmogelijk iets. God had vanaf het begin af aan het beste met Zijn volk voor gehad. Ze hadden in Egypte en tijdens de reis door de woestijn wonder op wonder meegemaakt. Een nog betere toekomst was hen beloofd. Maar ze geloofden niet. Hoe onmogelijk het ook lijkt, Jozua en Kaleb vertrouwden hun Maker en spraken dit uit. Wat er ook gebeurt, God heeft het beste met jou voor. Al ga je door een diep dal, Hij zal je leiden. Aanbid God en de muren van jouw reuzen zullen instorten.
“Trek je sandalen aan van sterkte, moed en weerbaarheid en gá. Want IK, jouw God, zal met je zijn.”
Maurice de Korne is christen, man van Jacqueline, papa van Boaz en ondernemer in hart en ziel. Zijn passie voor mensen heeft hij al op vele verschillende manieren ingezet, maar sinds een heel aantal jaren heeft hij het verlangen om van betekenis te zijn voor Nederland én Israël. Tijdens een nachtelijke ronde door zijn huis om zoontje Boaz rustig te krijgen, kwam door gebed het verhaal van Jozua en Kaleb in hem op. Plotseling was het duidelijk: de wijsheden uit dit verhaal zijn zo krachtig dat het gedeeld móet worden met de wereld.
Naar aanleiding hiervan heeft hij de organisatie Jozua en Kaleb opgericht, waarin hij zijn talent gebruikt om anderen te bemoedigen en te enthousiasmeren om dromen met God te realiseren. Je kunt hier meer over vinden op www.jozuaenkaleb.nl.
.jpg)
